De steppe zal bloeien

De steppe zal bloeien, het thema voor de nieuwe paaskaars van de gereformeerde kerk van Kootwijkerbroek.
Ook heb ik er een kunstwerk bij gemaakt, een lied waar ik al jaren door geraakt wordt, en ik heb vaak gedacht dat ik er iets mee wil, en dat komt dan maar niet, tot begin dit jaar. Voor de corona perikelen. en hoe toepasselijk nu.

De steppe zal bloeien

Een prachtig paaslied, een lied wat ik al lang geleden heb ingestudeerd, destijds met de cantorij van onze kerk.

Al jaren speelde dit lied door mijn hoofd om er een keer iets mee te doen. En begin dit jaar bedacht ik dat ik bij dit lied een afbeelding wilde maken voor op de paaskaars in mijn kerk (gereformeerde kerk Kootwijkerbroek).

En wie had gedacht begin dit jaar dat we nu op zo’n dorre steppe zouden leven.

Wat een bizarre tijd.

Het lied begint gelijk heel opbeurend, de steppe zal bloeien, de steppe zal lachen en juichen! Hoe moeilijk het nu ook is, of hoe moeilijk het soms in ons leven is, er komen betere tijden. Maar we hebben zo’n dorst, het mensfiguur rechts onder. Dorstigen komen en drinken. We kunnen altijd terecht bij de bron met het levende water.
Voor het lachen en juichen staan de geborduurde smilies, met daarnaast de tranen, voor onze rouw en verdriet. Maar die tranen mogen er zijn! Die zaaiden in tranen, maar we keren met lachen en juichen!! Het komt goed, hoe dat ook zal zijn.

Maar; De dode zal leven, de dode zal horen: nu leven. Hij is voor ons gestorven ondanks alle moeite en verdriet tijdens deze coronacrisis mogen we Pasen vieren Hij is OPGESTAAN!! Het licht breekt door achter het kruis, met in het bovenste deel ook witte stralen, het hemels licht.

De witte roos staat voor het bloeien van de steppe, er komt een betere tijd. De witte roos staat voor zuivere liefde, en wit is de liturgische kleur voor de grote feesten Pasen en Kerst.

Een hand zal ons wenken, zijn wij er klaar voor om die hand te grijpen, of kunnen wij een hand toesteken aan iemand die ons nodig heeft.